جمشید1

تور2

طهماسب  4

گرشاسپ 5

نریمان 6

سام 7

زال8

رستم 9

1-جمشید بعد از فرار از دست ضحّاک به زابلستان رفت و در آن جا با دختر گورنگ پادشاه زابل ازدواج کرد. از دختر گورنگ تور متولد شد.

2- در شاهنامه شخص دیگری  به همین نام وجود داردکه پسر فریدون است.

3- بعد از هفتصد سال از نسل تور اثرط متولّد می شود.

4- زو یا زاب پس از پنج سال پادشاهی در 86 سالگی درگذشت.

5-  به روایت شاهنامه آخرین پادشاه سلسه ی پیشدادیان بود و نه سال پادشاهی کرد. در گرشاسپ نامه ی اسدی توسی پسر اثرط و عموی نریمان معرفی شده است.

6 -  در زمان فریدون مامور گشودن دژ سپند کوه شد ولی به دست مردم دژ به قتل رسید.

7  -پسر نریمان و پدر زال. وی سپهسالار منوچهر بود و گرزی گاو سر داشت و چون به ضربت اول گرز کار دشمن را می ساخت به سام یک زخم مشهور بود درشاهنامه با اوصاف و القابی چون : سام نریمان سالار گیتی فروز؛آزاده خو؛ سام یل و سام گیهان گشای از وی یاد شده است.

8-زال زر یا دستان. ازعهد منوچهرتا روزگار بهمن زندگانی کرد.وی دارای سه همسر بود به نام های : رودابه (دختر مهراب کابلی )که از این زن صاحب فرزندی بنام رستم شد. کنیزکی رامشگر که مادر شغاد است. و مادری بی نام که از آن همسر  ،زواره(  از پهلوانان کی خسرو و کی کاووس و در جنگ ها همه جا همراه رستم و یار و کارگزاراو بود. در رزم رستم و اسفندیار،نوش آذر را کشت و سرانجام همپای رستم در یکی از چاه هایی که شغاد کنده بود افتاد و مرد.)و دختری بنام شهربانو گشسپ (زن گیو و مادر بیژن )متولّد شده است.  

9   -بزرگ ترین پهلوان داستان های حماسی و ملّی ایران که تهمتن صفت و غالبا لقب اوست. وی از عهد منوچهر تا روزگار بهمن پسر اسفندیار،ششصد (یا به قولی هفتصد) سال عمر کرد. خصایص افسانه ای او عبارتنداز: چنان درشت اندام بود که هنگام تولّد با تدبیر سیمرغ متولّد شد ده دایه او را شیر می دادند. چنان زورمند بود که اگر بر سنگ را می رفت هر دوپایش به سنگ فرو می شد. از خداوند خواست تا از زورش بکاهد و خدا آرزویش را برآورد. بالای او از بالای افراسیاب که هفتاد ارش بود بلندتر بود.وی سه همسر داشت که عبارتند از:دلنواز؛دختر مسیحای عابد اهل مازندران که بعد از کشته شدن جهانگیر*از غصّه درگذشت.تهمینه دختر شاه سمنگان ،مادر سهراب و خواهر ژنده رزم. شهربانوارم مادر زربانو، بانوگشسپ و فرامرز.**

10-برادر ناتنی فرامرز،بانو گشسب،زربانو و جهانگیر.پدر برزو از شهرو.

    *رستم بعد از قتل سهراب به مازندران رفت و در آن جا در بیشه ای با مسیحای عابد مواجه شد و با دخترش به نام دلنواز ازدواج کرد. ثمره ی آن پسری زیبا رو بنام جهانگیر بود. مسیحا جهانگیر را به خدمت کی کاووس فرستاد امّا در ری ، هومان به فریب او را به نزد افراسیاب برد. جهانگیر با ایرانیان به جنگ برخاست امّا در میانه ی راه با اشاره ی زال به ایرانیان پیوست . سال ها بعد بدون آن که بداند با رستم درگیر شد و رستم هنگامی که می خواست او را بکشد با شیهه ی رخش متوجّه شد که حریفش یکی از اقوام اوست. جهانگیر عاقبت در کمین دیوی افتاد و کشته شد.

      **پس از مرگ رستم پیکر او را به دخمه برد.آن گاه لشکر به کابل کشید و شاه کابل را در همان چاهی که به دسیسه ی شغاد برای رستم کنده شده بود سرنگون آویخت و چهل پهلوان کابلی و نیز جسد شغاد و درخت چناری را که بدان دوخته شده بود به آتش کشید. چون بهمن به کین اسفندیار لشکر به سیستان کشید فرامرز را در جنگ گرفتار ساخت و نگونسار بر دار کرد.

منبع:فرهنگ ادبیات فارسی تالیف محمد شریفی

ایرج شهرامی پور

۱۸/۱۲/۹۰

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: